Frank
Verschillende momenten op de dag flitst het door mijn hoofd.
Heel even.
Heel even is er een soort vraagteken dat het niet meer mogelijk is om naar jou toe te rijden om....
Heel even denk ik dan: “Maar dat kan toch niet waar zijn?”
Het zijn maar fracties van seconden en dan sta ik op de grond en weet ik het weer wat dood betekent.
Vreemd dat ik al drie jaar weet dat jouw ziekte je zal slopen. Dat niemand, zeker niet met deze agressieve vorm, dit zal kunnen winnen.
Meerdere keren hebben we het samen wel gehad over dat naderende einde en hoe je dat feestje voor je zag. Hoe je daar wat lacherig over deed, dat je iets aan het voorbereiden was, waar je uiteindelijk zelf niet bij aanwezig zou zijn.
Elke keer als ik weer huiswaarts keerde liet ik weten dat ik snel terug zou zijn, maar we namen nooit echt afscheid. Zelfs een paar dagen voor die bewuste Valentijnsdag zei ik nog: “Tot morgen”.
Hoewel we van thuis uit wel de liefde overal om ons heen gevoeld hebben, moet je het toch hebben van een gevoel dat in de lucht hangt als we bij elkaar zijn. Woorden zijn dan vaak overbodig om de band duidelijk te maken. Ook bij jou.
Het voelde altijd prima.
In de Baroniestraat in Boxtel, de schuur op Kasteren, het officiershuis in Arnhem, de kazernewoning in die plaats, het prachtige huis in het verre Ommen, de enorme ruimtes in Beekbergen en de knusse veiligheid in Nijmegen.
Overal deelde ik even jouw thuisgevoel. Jouw tevredenheid en de kracht om het unieke te zien in het alledaagse.
Het onvermijdelijke feestje ligt reeds achter ons.
Je was erbij
en je blijft erbij.
Soms zijn dat maar fracties....
Reactie schrijven
Janneke (donderdag, 07 maart 2019 16:32)
Het duidelijkst zijn de boodschappen aan elkaar waar geen woorden voor nodig zijn.
Het gevoel van de definitiefheid van afscheid overvalt je vaak op onverwachte momenten getriggerd door hele kleine dingen. �
Prachtig geschreven Hans ❤️
Gerry (donderdag, 07 maart 2019 20:44)
Hans , geen woorden kunnen meer zeggen dan dat je geschreven hebt ❤️Liebe Grüße ihvj �
Lotte (donderdag, 07 maart 2019 21:27)
Prachtig pap�
Hanny v lijssel (donderdag, 07 maart 2019 22:27)
Prachtig geschreven Hans.Het bezorgde mijn kippenvel.Zo veel warmte voel ik in jou verhaal.��
Jose groenendaal (vrijdag, 08 maart 2019 06:49)
Echte liefde heeft geen woorden nodig!❤️
Linda vd koevering (vrijdag, 08 maart 2019 07:56)
✨�wat je in je hart bewaard raak je nooit meer kwijt �
Mooi omschreven Hans �
Jan Goossens (vrijdag, 08 maart 2019 09:52)
Kippenvel, Hans meer kan ik niet zeggen
Audrey Smits (vrijdag, 08 maart 2019 22:09)
Hans je hebt zo’n grote gave om gevoel en expressie in je woorden te leggen dat iemand die het leest voelt wat jij voelt en door de tranen in de ogen de laatste letters niet meer ziet...
Ik wens je heel veel sterkte om dit verlies een plek te geven dat het draagbaar wordt.
Willem van Dongen (zaterdag, 09 maart 2019 09:20)
Prachtig Hans❤️
Ingrid van Oirschot (zondag, 10 maart 2019 07:17)
Ik ken Frank niet persoonlijk, maar hieruit voel ik de intense band die jullie als broers hadden. Wat een verdriet moet je voelen.....heel mooi geschreven!! Sterkte!