Mijn moeder woont in een aanleunwoning en doet het op haar 96ste nog fantastisch. Wanneer je er binnenloopt wordt de teevee, die erg hard en vaak ook met ondertiteling aan staat, meteen uitgezet en heeft ze alle tijd voor haar bezoek. Waar je het ook over wilt hebben, ze weet erover mee te praten.
Zoals elke week kom ik dinsdag eerst langs om het boodschappenlijstje op te halen. Mee naar de supermarkt is al dik een jaar niet meer mogelijk gezien haar conditie, maar niets is uitgesloten, want mijn moeder is aan het trainen. Elke dag op en neer naar de parkeerplaats en steeds een tiental meter verder. Doel daarvan is om rond Boxtel kermis, en dat is nog een maand of twee te gaan, op en neer te kunnen naar de markt om oliebollen te kunnen halen.
Ik loop dus bij haar binnen en ze begint:
Wat ik nou toch heb meegemaakt. Ik hoorde al een tijdje iets piepen en ik bleef maar rondlopen, maar kon niet ontdekken waar het vandaan kwam. Heb ik potverdorie een krekel in huis? Ik wist het net zeker, maar er werd even later aan de deur gebeld. Daar stormt een man de de St.Josephvereniging naar binnen en die vraagt: "Is alles goed met u mevrouw van de Langenberg? Uw brandalarm gaat namelijk af"
Toen hebben ze de buren gelukkig ook gerust kunnen stellen. Geen brand. Het broodrooster had wat teveel rook geproduceerd. En een krekel? Die was er ook niet.
Reactie schrijven